Ο γάμος της Φαίδρας και του Ορέστη ήταν για μένα μια πρόκληση. Με την οικογένεια της Φαίδρας με συνδέει όχι μόνο η φιλία αλλά και μια κουμπαριά που κρατάει χρόνια πίσω. Ξεκίνησα για την Κάτω Αχαϊα χωρίς να ξέρω πολλά, σαν απλός καλεσμένος. Κουβαλώντας όμως το μικρόβιο του φωτογράφου, δεν μπόρεσα ν΄αφήσω πίσω τα όπλα μου.
Φτάνοντας στο σπίτι συναντώ όχι μόνο τη νύφη αλλά και τον γαμπρό να ξεκουράζονται μέχρι να αποχωριστόυν και να ξεκινήσουν οι ετοιμασίες.
Ένιωσα πως αυτός ο γάμος θα έχει άλλη αύρα, τίποτα δεν έμοιαζε απόλυτα παραδοσιακό. Νυφικό με δαντέλα και κόκκινα κουμπιά στην πλάτη, κόκκινα παπούτσια, γυαλιά εκκεντρικά.
Ο γαμπρός μετά από απαίτηση της νύφης περιποιήθηκε μόνο το μούσι και δεν μάθαμε τελικά πως είναι 'να ξυρίζουν τον γαμπρό'. Περίμενε στην εκκλησία χαλαρός, χαμογελαστός, με τα γυαλιά ηλίου και το παπιγιόν του δείχνοντας να γνωρίζει τι επρόκειτο να συμβεί. Ακολούθησε η τελετή με τη νύφη να 'πατάει πόδι' και ένα ξέφρενο πάρτυ στην παραλία όπου το ζευγάρι καλωσόριζε τους καλεσμένους με ένα σφηνάκι τσίπουρο. Τελικά όλα μοιάζουν μοναδικά πίσω από τον φωτογραφικό φακό...