Κάποια χρόνια πριν συνάντησα έναν άνθρωπο με όραμα.
Έναν άνθρωπο που παρά τις δυσκολίες δεν φοβήθηκε να κάνει ένα βήμα μπροστά και… έτσι να γεννηθεί η Όμορφη Ζωή.
Τότε είχε λίγους συνοδοιπόρους που πίστεψαν στην ιδέα και πολύ κέφι.
Βήμα – βήμα αγκάλιαζε όλο και περισσότερους τομείς και ανθρώπους, διεύρυνε τους ορίζοντες, υλοποιούσε νέες ιδέες!
Και φθάνοντας στο σήμερα, θέλω να πω ένα ευχαριστώ από καρδιάς στον Μενέλαο Ηλιάδη που κυνήγησε και έδωσε πνοή στην ιδέα του και στην υλοποίηση του έργου τούτου, αλλά και σε όλους τους λοιπούς αφανείς συνεργάτες που το υλοποιούν!!
Μερικές φορές το χρειαζόμαστε για να πορευόμαστε στη ζωή... Να γυρνάμε πίσω, στα ωραία που ζήσαμε, να θυμόμαστε στιγμές και να κάνουμε όνειρα για το αύριο. Οξυγόνο ζωής είναι...Κάπως έτσι γεννιούνται οι αναμνήσεις!